Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να το κάνει με τις σωστές κατευθυντήριες πολιτικές
Το σύστημα ιδιωτικής ιατρικής περίθαλψης δεν έχει σπάσει. Παρέχει εξαιρετική φροντίδα στους ασθενείς. Αυτό που χαλάει είναι το κόστος της υπηρεσίας.
Προτού διαδοθεί ευρέως η χρήση της ασφάλισης υγείας, η αγορά καθόριζε τις τιμές. Ο γιατρός θα καθόριζε σε ποια τιμή θα μπορούσε να παρέχει την υπηρεσία. Ο ασθενής θα καθόριζε εάν ήταν πρόθυμος και ικανός να πληρώσει το τίμημα. Όταν ένα τρίτο μέρος εμπλέκεται, όπως μια ασφαλιστική εταιρεία ή το δημόσιο, η τιμή αυξήθηκε στο ποσό της ικανότητας πληρωμής του τρίτου μέρους.
Η κυβέρνηση αποφάσισε να αυξήσει τον αριθμό των ατόμων που αγόραζαν ασφάλιση υγείας. Με πιέσεις από τις ασφαλιστικές εταιρείες, τις επιχειρήσεις και τον ιατρικό κλάδο, η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει τα ασφάλιστρα ασφάλισης υγείας να εκπίπτουν από τον φόρο για επιχειρήσεις και ιδιώτες. Φυσικά αυτό πυροδότησε τη δημιουργία ασφαλιστηρίων συμβολαίων υγείας που είχαν πολύ χαμηλές εκπτώσεις.
Το πρόβλημα του υψηλότερου ιατρικού κόστους κάθε χρόνο δημιουργείται όταν οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι σε θέση να αυξάνουν τα ασφάλιστρα κάθε χρόνο για να πληρώσουν για τις υψηλότερες τιμές του ιατρικού ιδρύματος. Το υψηλότερο ιατρικό κόστος προκαλείται επίσης από τα χαμηλά εκπιπτόμενα ασφαλιστήρια συμβόλαια.
Όταν ο ασθενής χρησιμοποιεί τα προνόμια του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, δεν τον ενδιαφέρει η τιμή των ιατρικών υπηρεσιών, μόνο το γεγονός ότι είναι περήφανοι για τον εαυτό τους που έκαναν τη σοφή επιλογή να αγοράσουν ασφάλιση υγείας και ότι παίρνει τα χρήματά τους αξία. Αυτή η στάση του καταναλωτή, επιτρέπει την αύξηση των τιμών. Εάν έχουν επιλέξει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο χαμηλής έκπτωσης και το πληρώνει ολικά ή μερικώς ο εργοδότης, αποσυνδέονται ακόμη περισσότερο από το να αισθάνονται το κόστος της ιατρικής δαπάνης. Το γεγονός ότι σε αυτόν ή στην επιχείρηση επιτρέπεται έκπτωση φόρου, ίση με το ποσό των ετήσιων ασφαλίστρων, αφαιρεί από τον πληρωτή των ασφαλίστρων κάθε επιθυμία να κάνει σύγκριση.
Θα ήταν καλύτερο να αυξηθεί το ποσό που εκπίπτει και να ενθαρρυνθεί η χρήση Λογαριασμών Ταμιευτηρίου Υγείας (HSA). Οι HSA θα πρέπει να εκπίπτουν πλήρως από το φόρο μέχρι το ποσό του ετήσιου εκπεστέου ποσού ασφάλισης κάθε χρόνο. Η κυβέρνηση δημιούργησε HSA για να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να εξοικονομούν χρήματα για μελλοντικές ιατρικές δαπάνες και να ενθαρρύνουν τη χρήση ασφαλιστηρίων συμβολαίων υγείας με υψηλή έκπτωση. Τα ασφάλιστρα ασφάλισης υγείας δεν πρέπει να εκπίπτουν φορολογικά από εργοδότες και ιδιώτες.
Για να εξισορροπηθεί το κόστος των ασφαλίστρων υγείας, οι ιδιώτες και οι αυτοαπασχολούμενοι θα πρέπει να πληρώσουν το ίδιο ποσό με τους εργοδότες και τους εργαζόμενους μεγάλων επιχειρήσεων. Οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να ενθαρρύνονται να κάνουν αυτήν την αλλαγή, ώστε περισσότεροι άνθρωποι να αγοράζουν ασφάλιση υγείας και οι ασφαλιστικές εταιρείες να μπορούν να μειώσουν τα ασφάλιστρα κατανέμοντας τον κίνδυνο σε μεγαλύτερο αριθμό. Ανθρωποι.
Δεδομένου ότι τα ασφάλιστρα ασφάλισης υγείας δεν εκπίπτουν φορολογικά, οι εργοδότες, οι ιδιώτες και οι αυτοαπασχολούμενοι θα είναι πιο πιθανό να συγκρίνουν την καλύτερη προσφορά για τα ασφάλιστρα υγείας και τα οφέλη του συμβολαίου. Θα ενθαρρύνει τις ασφαλιστικές εταιρείες να είναι πιο επιμελείς στις αρνήσεις τους με τον ιατρικό κλάδο, επειδή ο αγοραστής της ασφάλισης υγείας θα ήταν πιο ευαίσθητος στην τιμή των ασφαλίστρων. Καθώς περισσότεροι άνθρωποι αγοράζουν ασφάλιση υγείας, οι ασφαλιστικές εταιρείες θα διέτρεχαν λιγότερο κίνδυνο να πληρώσουν χρήματα για παροχές, επομένως θα μπορούσαν να μειώσουν τα ασφάλιστρα των ασφαλιστηρίων συμβολαίων υγείας.
Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια υγείας HSA θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε όλη τη χώρα, ώστε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη του παρελθόντος. Οι παροχές προληπτικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι διαθέσιμες χωρίς την πληρωμή εκπεστέου ποσού.
Οι HMO και τα κυβερνητικά προγράμματα υγείας καθυστερούν να παρέχουν υπηρεσίες επειδή ένα ιατρικό συμβούλιο ή ο πρωτοβάθμιος γιατρός πρέπει πρώτα να εγκρίνει τις ιατρικές διαδικασίες. Άλλες χώρες κεντρικά ιατρικά προγράμματα έχουν δείξει ότι αυτό είναι αλήθεια.
Δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στις ασφαλιστικές εταιρείες να αρνούνται την ιατρική ασφάλιση σε ασθενή με προϋπάρχουσες παθήσεις. Είναι καλύτερο να συμπεριληφθεί ολόκληρος ο πληθυσμός στο σύστημα ιατρικής ασφάλισης, με αυτόν τον τρόπο ο κίνδυνος κατανέμεται στο μεγαλύτερο μέρος των πολιτών.
Δεδομένου ότι το ποσό της έκπτωσης θα αυξηθεί με αυτό το σχέδιο, αντί η κυβέρνηση να πληρώνει απευθείας το 100% των ιατρικών εξόδων των φτωχών εργαζομένων, θα πρέπει να αντιστοιχεί σε δολάριο για δολάριο, κάθε δολάριο που τοποθετείται στο HSA από το άτομο ή την οικογένεια, μέχρι εκπιπτόμενο ποσό. Η ίδια πολιτική θα πρέπει να ισχύει και για τα ασφάλιστρα. Τα χρήματα θα μπορούσαν να αφαιρεθούν μόνο, με χρεωστική κάρτα, να χρησιμοποιηθούν από εγκεκριμένο και πρόθυμο ιατρείο ή νοσοκομείο με την έγκριση του ασθενούς. Τόσο ο ασθενής όσο και η ιατρική μονάδα θα πρέπει να εισάγουν τον αριθμό pin τους για να αφαιρεθούν τα χρήματα από το HSA.
Εάν ένα άτομο δεν έχει κάποια ασθένεια ή τραυματισμό που απειλεί άμεσα τη ζωή του, το νοσοκομείο θα πρέπει να επιτρέπεται και να ενθαρρύνεται να αρνείται την ιατρική φροντίδα του ασθενούς αφού τον δει γιατρό, ασκούμενο ή νοσηλευτή σε αίθουσα προληπτικών εξετάσεων. Το νοσοκομείο θα πρέπει στη συνέχεια να δώσει στον ασθενή οδηγίες και πληροφορίες διαθεσιμότητας της πλησιέστερης μονάδας επείγουσας φροντίδας. Η συμβουλή για επίσκεψη σε γιατρό την επόμενη μέρα συνήθως δεν είναι καλή συμβουλή λόγω της χρήσης του συστήματος ραντεβού από τον γιατρό.
Οι υπολογιστές μπορούν επίσης να δημιουργηθούν για να στέλνουν ζωτικά σημεία σε γιατρό ή νοσοκόμο, ώστε να μπορούν να προσδιορίσουν εάν υπάρχει επείγουσα ανάγκη.
Με τον ασθενή να είναι υπεύθυνος για την πληρωμή του λογαριασμού, εκτός HSA του, λόγω της υψηλής έκπτωσης, θα ενθαρρύνεται να μην κάνει κατάχρηση του συστήματος και να αναζητήσει βοήθεια στην κατάλληλη εγκατάσταση. Οι αίθουσες έκτακτης ανάγκης του νοσοκομείου θα είναι τότε διαθέσιμες για ασθενείς που έχουν μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια ή τραυματισμό.
Η θεραπεία ασθενειών ή τραυματισμών που δεν απειλούν τη ζωή στα επείγοντα του νοσοκομείου είναι μια σημαντική ροή χρημάτων για τα νοσοκομεία. Τα νοσοκομεία θα πρέπει να στερούνται πληρωμής εάν δεν ακολουθήσουν αυτήν την αλλαγή πολιτικής.
Αν δεν εμπλέκονται όλοι οι εμπλεκόμενοι, από τον ασθενή, τον γιατρό, μέχρι το νοσοκομείο, η τιμή της υγειονομικής περίθαλψης θα συνεχίσει να αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι άλλο κόστος στην οικονομία. Ένα τέλειο παράδειγμα αυτού είναι η βιομηχανία στεγαστικών δανείων κατοικιών. Οι τράπεζες, οι μεσίτες στεγαστικών δανείων και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν εκτέθηκαν στον κίνδυνο και το ενδεχόμενο κόστος της φούσκας των στεγαστικών δανείων αφού πούλησαν τα στεγαστικά δάνεια σε επενδυτές και φορείς που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση.
