Σε αυτήν την ενότητα του λογισμικού ιατρικών λογαριασμών και DME, θα καλύψουμε το θέμα της ασφάλειας, το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε τύπο λογισμικού ιατρικών χρεώσεων, καθώς η ασφάλεια είναι ένα τόσο μεγάλο ζήτημα στις μέρες μας.
Το όλο θέμα της ασφάλειας προέρχεται λίγο πολύ από τους κανόνες απορρήτου HIPAA. Αυτοί οι κανόνες καλύπτουν σχεδόν τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων υγείας, των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης, των γραφείων συμψηφισμού υγειονομικής περίθαλψης και των γραφείων τιμολόγησης. Εάν είστε συνδεδεμένοι με το ιατρικό επάγγελμα με οποιοδήποτε τρόπο ή μορφή, πιθανότατα βρίσκεστε υπό την ομπρέλα του κανόνα απορρήτου HIPAA.
Οι κύριες πληροφορίες που προστατεύονται από τον κανόνα απορρήτου HIPAA είναι η προηγούμενη, παρούσα ή μελλοντική ιατρική κατάσταση του ασθενούς, η παροχή υγειονομικής περίθαλψης στον ασθενή, η παρελθούσα, παρούσα ή μελλοντική υγειονομική περίθαλψη στον ασθενή και όλες οι ιδιωτικές πληροφορίες του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων αριθμός κοινωνικής ασφάλισης, EIN ή οποιαδήποτε άλλη ιδιωτική πληροφορία του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών που γίνονται από τον ασθενή ή προς τον ασθενή.
Τα παραπάνω είναι εξαιρετικά απλοποιημένα, καθώς ο νόμος είναι σελίδων. Υπάρχουν επίσης ορισμένες περιορισμένες αποκαλύψεις που επιτρέπονται. Σε ορισμένες καλυμμένες υπηρεσίες επιτρέπεται η πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες, αλλά πρέπει να δείξουν τον λόγο που τις χρειάζονται, όπως η αστυνομία, οι εισαγγελείς, κ.λπ. Εκεί που περιπλέκει τα πράγματα είναι με τους λογαριασμούς. Ενώ ο ίδιος ο οργανισμός τιμολόγησης πρέπει να γνωρίζει αυτές τις πληροφορίες για να χρεώνει σωστά τον ασθενή και την ασφαλιστική εταιρεία, υπήρξε πολλή έντονη διαφωνία σχετικά με το ποιος από τον οργανισμό τιμολόγησης πρέπει να έχει πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες. Εξαιτίας αυτού, μόνο άτομα που εμπλέκονται άμεσα με την πραγματική τιμολόγηση έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες. Ως εκ τούτου, οι μη χρεωστικοί, από τους οποίους υπάρχουν πολλά σε ένα γραφείο τιμολόγησης, δεν επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες. Εδώ μπαίνει το πρόβλημα.
Η λύση είναι η ασφάλεια λογισμικού DME. Περιορίζοντας τους εργαζομένους σε ορισμένα μέρη του συστήματος, όπως το προσωπικό απογραφής, ο διαχειριστής του λογισμικού μπορεί να το κάνει έτσι ώστε αυτά τα άτομα να έχουν πρόσβαση μόνο στην περιοχή τους και επομένως να μην έχουν πρόσβαση στα αρχεία ασθενών. Αυτό γίνεται στην ενότητα επιλογών ασφαλείας του λογισμικού κάτω από το όνομα κάθε χρήστη.
Τα περισσότερα λογισμικά θα έχουν βασικές κατηγορίες πρόσβασης, έτσι ώστε ο διαχειριστής να μην χρειάζεται να πηγαίνει σε κάθε μεμονωμένη ενότητα και να δίνει και να αρνείται την πρόσβαση μία ενότητα τη φορά. Έχοντας κατηγορίες, όπως χρεώστης, απόθεμα, επόπτης κ.λπ., ο διαχειριστής μπορεί απλώς να εκχωρήσει μια κατηγορία στον εργαζόμενο και τα προγράμματα που σχετίζονται με αυτήν την κατηγορία δίνονται στη συνέχεια στον εργαζόμενο. Όλα τα άλλα προγράμματα είναι μπλοκαρισμένα. Εάν απαιτείται ατομική πρόσβαση στο πρόγραμμα υπό ειδικές συνθήκες, αυτό παρέχεται επίσης από το λογισμικό.
Η δουλειά του διαχειριστή λογισμικού δεν είναι εύκολη. Πρώτον, οι ίδιοι οι περισσότεροι διαχειριστές δεν είναι χρεώστες και επομένως τους επιτρέπεται μόνο συγκεκριμένη πρόσβαση. Έτσι, ενώ τους επιτρέπεται να δίνουν πρόσβαση στα αρχεία ασθενών σε διάφορα άτομα, δεν επιτρέπεται στους ίδιους αυτή η πρόσβαση. Είναι μια δύσκολη κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίσετε, αλλά όχι αδύνατη εάν η ασφάλεια έχει ρυθμιστεί ακριβώς έτσι. Αυτό κάνει την ιατρική χρέωση λίγο πιο εύκολη.
